Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Δευτέρα, 14 Απριλίου 2014
Τα δεδομένα στην αγορά ελαιολάδου αναμένεται να ανατρέψει η προοπτική να περάσει σε ξένα χέρια η ισπανική Deoleo -η μεγαλύτερη εταιρεία εμφιάλωσης ελαιολάδου στον κόσμο-, σε μια κίνηση που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα των Ισπανών ελαιοπαραγωγών, ενώ δημιουργεί διλήμματα και στην κυβέρνηση της Μαδρίτης, που από τη μία επιδιώκει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, από την άλλη όμως δεν είναι πρόθυμη να παραδώσει σε ξένα συμφέροντα τον έλεγχο ενός από τους βασικούς αγροτικούς τομείς της χώρας.
Η Ισπανία αποτελεί τη μεγαλύτερη παραγωγό ελαιολάδου στον κόσμο, με την Deoleo να διανέμει περίπου το ένα πέμπτο του ελαιολάδου που πωλείται παγκοσμίως. Η ισπανική παραγωγή ελαιολάδου ανέρχεται σε 1,5 εκατ. τόνους (με βάση τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις της Κομισιόν), εκ συνολικής παραγωγής 2,3 εκατ. τόνων για την Ευρωπαϊκή Ενωση, που συγκεντρώνει τα δύο τρίτα της παγκόσμιας παραγωγής. Η Ιταλία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, με παραγωγή 450.000 τόνους, ακολουθούμενη από Ελλάδα και Πορτογαλία.
Το διοικητικό συμβούλιο της Deoleo (η οποία ελέγχει το 22% των παγκόσμιων πωλήσεων εμφιαλωμένου ελαιολάδου και τρία από τα τέσσερα δημοφιλέστερα εμπορικά σήματα στο χώρο, το ισπανικό Carbonell και τα ιταλικά Bertolli και Carapelli) ενέκρινε την προσφορά εξαγοράς από τη βρετανική εταιρεία ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων CVC Capital Partners. Δεν είναι, ωστόσο, ξεκάθαρο εάν η συμφωνία θα ευοδωθεί, καθώς μόνο δύο από τις τέσσερις ισπανικές τράπεζες, που επιδιώκουν την πώληση του μεριδίου τους, ανταποκρίθηκαν θετικά.
Οπως ανακοινώθηκε, η CVC θα αποκτήσει σε πρώτη φάση μερίδιο 29,99% και στη συνέχεια θα καταθέσει προσφορά για το υπόλοιπο των μετοχών έναντι 0,38 ευρώ ανά μετοχή. Η συμφωνία αποτιμά την εταιρεία στα 439 εκατ. ευρώ, έναντι τρέχουσας κεφαλαιοποίησης 490 εκατ. ευρώ, αλλά περιλαμβάνει δέσμευση για αναχρηματοδότηση του χρέους της, που υπερβαίνει τα 450 εκατ. ευρώ. Οι δύο τράπεζες, που συμφώνησαν να πουλήσουν στη CVC Capital, είναι η εθνικοποιημένη Bankia και η BMN. Αντιθέτως, η Caixabank και η Kutxabank προτίμησαν να διατηρήσουν τη συμμετοχή τους, ώστε τουλάχιστον το 1/3 της εταιρείας να παραμείνει σε ισπανικό έλεγχο. Συνεταιρισμός Ισπανών ελαιοπαραγωγών, που ελέγχει το 10% της Deoleo, εξέφρασε την απογοήτευσή του για την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, υπογραμμίζοντας ότι «υπήρχαν ξεκάθαρες εναλλακτικές, που υπόσχονταν ένα βιώσιμο μέλλον με ισπανική ιδιοκτησία».
Η ισπανική κυβέρνηση είχε αφήσει την περασμένη εβδομάδα να εννοηθεί ότι ενδέχεται να αγοράσει ένα μικρό μερίδιο στην Deoleo, αλλά δεν έχει προβεί μέχρι στιγμής σε κάποια κίνηση. Ο υπουργός Γεωργίας Μιγκέλ Αριας Κανέτε σημείωσε ότι η Μαδρίτη «παρακολουθεί τη διαδικασία πολύ στενά και στέλνει το μήνυμα ότι δεν θέλει να δει την εταιρεία να σπάει σε κομμάτια». Πρόσθεσε δε ότι η Ισπανία χρειάζεται μία Deoleo, η οποία «θα συνεχίσει να ποντάρει στο ισπανικό ελαιόλαδο».
Προσφορές εξαγοράς
Προσφορά για την εξαγορά της Deoleo είχε καταθέσει και η ιταλική κρατικά ελεγχόμενη Fondo Strategico Italiano σε συνεργασία με την Qatar Holding LLC, βραχίονα του κρατικού επενδυτικού ταμείου του Κατάρ.
Η ισπανική κυβέρνηση δεν ήθελε, ωστόσο, σε καμία περίπτωση η εταιρεία να περάσει στα χέρια της Ιταλίας, του μεγαλύτερου ανταγωνιστή στην παραγωγή ελαιολάδου. Οι ενστάσεις είχαν, μάλιστα, προκαλέσει την αντίδραση του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι, ο οποίος είχε κατηγορήσει τη Μαδρίτη ότι θέτει εμπόδια στην πώληση «λόγω ιδεοληψίας».
Μεταξύ των υποψήφιων μνηστήρων ήταν επίσης οι αμερικανικές εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων Carlyle και Rhone Capital και η γαλλική PAI Partners.
